24 juli 2023 Artikels

Paying it forward

Interview met ITG-alumni Prashanth NS en Upendra Bhojani

Upendra Bhojani en Prashanth NS

Het Institute of Public Health Bengaluru (IPH Bengaluru), een partner van het ITG, neemt een speciale plaats in voor volksgezondheidsdeskundigen in Zuid-India. Al sinds zijn oprichting in 2005 is het een opleidingscentrum waar jonge onderzoekers en academici hun vleugels uitslaan onder de begeleiding en steun van Narayanan Devadasan, bij velen bekend als Deva, oprichter van het instituut en tevens alumnus van het ITG. In juni 2023 kwam er een einde aan de vierjarige ambtstermijn van Upendra Bhojani als directeur van IPH Bengaluru. Hij gaf de fakkel door aan zijn jarenlange collega en medeonderzoeker, NS Prashanth. Upendra en Prashanth, beiden leerlingen van Deva en alumni van het ITG, treden met trots in zijn voetsporen en zetten alles op alles om hun geliefde instituut en het toegewijde personeel te helpen groeien.

Upendra tijdens het ITG-colloquium 2013 in Bengaluru

Laten we beginnen bij het begin. Hoe ben je bij IPH terechtgekomen?

UPENDRA Mijn leven begon ver weg van het bruisende Bengaluru. Mijn ouders waren schoolmeesters en we woonden bescheiden in een klein dorp in Gujarat, een deelstaat in het westen. Ik kwam voor het eerst in aanraking met het leven in de grote stad toen ik naar de universiteit in Ahmedabad ging - een enorme aanpassing! Ik studeerde tandheelkunde, maar besefte al snel dat een eigen praktijk niet in mijn straatje lag, want dat voelde alsof ik een bedrijf zou runnen. Dankzij tandheelkunde kon ik in de monden van veel mensen kijken, en helaas kwam ik zo veel gevallen van mondkanker tegen als gevolg van het wijdverbreide gebruik van pruimtabak, wat mijn interesse in volksgezondheid aanwakkerde.

Op dat moment bestond er in India niet de mogelijkheid om Volksgezondheid te studeren, zeker niet als tandarts, dus waagde ik een grote sprong in het diepe door een flinke studielening af te sluiten en een MPH te volgen in Melbourne, Australië. Voor ik het wist zat ik voor het eerst in een vliegtuig! (lacht) Tijdens mijn opleiding, terwijl ik naarstig op zoek was naar stageplaatsen, "liep" ik Deva tegen het lijf op een - inmiddels verdwenen - socialemediaplatform, Orkut, in een forum over gelijkwaardigheid in gezondheid. Hij was erg gul en beloofde me een jaar ondersteuning als ik naar Bengaluru zou komen. Het was zijn passie om kansen te creëren voor jonge mensen. Hij waardeerde de nieuwe ideeën die we naar voren brachten en - dankzij de raamovereenkomsten van DGD met het ITG - kon ons een behoorlijke academische vrijheid geven.

Eenmaal terug in Gujarat nam ik een tweedaagse treinreis naar het zuiden om bij IPH aan de slag te gaan. Dat was in 2007. Ik voelde me snel thuis in Bengaluru: de stad was groen en de inwoners erg meegaand, ook al sprak ik de streektaal toen nog niet.

Prashanth NS

PRASHANTH Fijn om dat te horen over Bengaluru. Het is inderdaad erg multicultureel. Ik kom uit de zuidelijke staat Karnataka, waar Bengaluru ook gelegen is. Ik ben arts van opleiding en ontwikkelde al snel een interesse in volksgezondheid. Toen ik Deva in 2006 tijdens een training ontmoette, had ik mijn eerste stappen al gezet om toegelaten te worden tot een MPH-programma in de VS. Ik was zelfs toegelaten tot een. Deva zag mijn interesse in betrokkenheid bij lokale gemeenschappen en eerstelijnsgezondheidszorg, en stelde me voor om me aan te melden bij zijn alma mater, het ITG in België. Hij zei: "daar zul je vinden wat je zoekt." Zelfs na deze korte kennismaking schreef hij me een lovende aanbevelingsbrief, wat ongetwijfeld een grote hulp was, want ik was veruit de jongste in mijn MPH-cohort bij het ITG (lacht).

Deva had echt vertrouwen in jonge mensen en hij beschouwde zulke handelingen niet als een gunst, maar als een aanmoediging voor de ambitie en ideeën van jonge mensen. Ik rondde mijn MPH af in 2008 en richtte me op eerstelijnsgezondheidszorg in inheemse omgevingen, wat vandaag nog steeds mijn belangrijkste onderzoeksgebied is. Ik hield contact met Deva tijdens mijn masterstudie en ging in 2008 bij zijn team aan de slag in een regionaal programma rond de versterking van gezondheidssystemen in Tumkur, niet ver van Bengaluru.

Prashanth (links) en Upendra (midden) op de Emerging Voices Pre-conference in 2012 in Beijing

Maar je reis bij het ITG stopte daar niet, klopt dat?

PRASHANTH Inderdaad (lacht). Dat was nog maar het begin! Niet lang daarna begon ik aan een sandwich PhD-traject aan het ITG, waarbij ik me concentreerde op mijn project in Tumkur. Ik verdedigde mijn proefschrift in 2015 aan UC Leuven. Ik ben enorm dankbaar voor mijn supervisor, Bart Criel, en voor andere professoren zoals wijlen Guy Kegels, Wim Van Damme en Bruno Marchal, van wie ik veel heb geleerd over gezondheidssystemen en de organisatie ervan.

UPENDRA ...en ik kwam Prashanth al snel achterna! Mijn PhD-onderwerp was de versteviging van de rol van lokale gezondheidssystemen om de zorg voor chronische ziekten voor de arme stedelijke bevolking in India te verbeteren. Ik verdedigde mijn proefschrift in 2016 aan de Universiteit Gent, met professor Patrick Kolsteren en Bart Criel als mijn supervisors aan het ITG. Het was fantastisch om voor langere tijd in Antwerpen te zijn, en dat in zulk een intellectueel stimulerende omgeving. Bovendien ontstonden er blijvende vriendschappen. Bij het ITG zaten we altijd in het kantoor van collega-onderzoeker Werner Soors, dus mensen begonnen het het Indiakantoor te noemen (lacht).

Prashanth (vierde van links) en ITG-onderzoeker Werner Soors (eerste van rechts) tijdens een schrijfworkshop in 2023 in India, georganiseerd door IPH Bengaluru

Drie jaar later ging Deva met pensioen als directeur van IPH. Upendra, jij trad in zijn schoenen. Wat waren je doelen en uitdagingen?

UPENDRA Ik had drie hoofddoelen toen ik begon: financiële stabiliteit brengen, structurele hervormingen doorvoeren in het bestuur en een toegankelijke, bereikbare directeur blijven voor het personeel. Wat betreft het eerste doel: als gevolg van een plotselinge financieringscrisis voor instellingen zoals IPH en de belemmeringen om financiering van buitenaf te ontvangen, moesten we helaas afscheid nemen van het merendeel van onze collega's: we daalden van 60 naar ongeveer 12 personeelsleden. Na vier jaar, waarin we ons enorm hebben ingespannen om subsidies te werven, zijn we erin geslaagd om alternatieve fondsen te werven en zijn we weer terug bij 60 medewerkers, met veel minder vrees voor de toekomst. Wat het management betreft, zijn we overgestapt van een bestuur onder leiding van een directeur naar een meer collectief leiderschap waarbij teamleiders en leden van de Raad van Bestuur van IPH Bengaluru meer betrokken zijn bij het bestuur. De raad is dus meer betrokken bij besluitvorming en er wordt meer verantwoording afgelegd. Dit zijn allemaal belangrijk collectieve inspanningen en ik ben erg trots op het hele team dat ze heeft bereikt. Tot slot heb ik mijn best gedaan om beschikbaar te blijven voor mijn collega's en hen ook vaak de hand te reiken. Ik hoop dat ik daarin geslaagd ben.

Bleef er nog tijd over voor je eigen onderzoek?

UPENDRA Ik besefte al snel dat het directeurschap een allesomvattende baan is en ik moest mijn eigen onderzoek op een lager pitje zetten en meer delegeren. Nu sta ik te popelen om er weer mee aan de slag te gaan. Noem het vermoeidheid of een levensles, maar ik ben nu minder een (antitabak)activist; mijn academische interesse richtte zich op de commerciële determinanten van gezondheid en politieke economie, over hoe we bedrijven die tabak, opium, alcohol en cannabis produceren kunnen controleren. De effecten van de schadelijke industrieën is zelfs een grotere pandemie dan COVID-19, en er zijn veel concurrerende belangen. Ik wil me richten op hoe we bedrijven aansprakelijk kunnen houden, ook in de informele privésector, die zeer invloedrijk is in India. Mijn recente beurs van het Department of Biotechnology en Wellcome Trust India Alliance zal me hierbij helpen.

PRASHANTH ... maar laten we vooral je mentorschap niet vergeten! We hebben er bij het IPH alles aan gedaan om de gastvrijheid en steun voor jonge onderzoekers levend te houden. Upen heeft tijdens zijn ambtstermijn veel collega's en studenten begeleid en zijn directeurschap gaf mij de ruimte om met jonge mensen te werken. Mijn beide promovendi Meena en Shivanan zullen in 2023 hun proefschrift verdedigen.

IPH Bengaluru en ITG

De derde raamovereenkomst tussen het ITG en DGD, "Switching the poles", liep van 2008 tot 2016. Het doel was dat de partnerinstituten geleidelijk de leiding zouden nemen over de ontwikkeling van wetenschappelijke en medische expertise, leiding zouden geven en verantwoordelijk zouden worden gehouden voor hun rol in het partnerschap. Gedurende de 9 jaar dat IPH samenwerkte met het ITG, heeft het grote vooruitgang geboekt in de verwezenlijking van deze doelstelling, met toenemende betrokkenheid bij het Indiase gezondheidsbeleid. Behalve het mogelijk maken van recente gezamenlijke projecten, heeft het DGD-programma ook bijgedragen aan de ontwikkeling van de brede onderwijsportefeuille van het IPH, waar het de volgende generatie volksgezondheidprofessionals opleidt door middel van e-learning en blended training.

In 2020 ondertekende het ITG een memorandum van overeenstemming met het IPH Bengaluru, gericht op de uitwisseling van docenten, en technische en onderzoeksmatige samenwerking. Daarom verwelkomde het ITG onlangs vier docenten van IPH Bengaluru als sprekers in de gevorderde cursusonderdelen over gezondheidssystemen in ons MPH-programma.

Prashanth NS

Wat zijn je plannen voor je vierjarige ambtstermijn, Prashanth?

PRASHANTH Mijn grootste uitdaging is om de organische groei van IPH voort te zetten, om ons werk te verdiepen en uit te breiden. Zoals we al zeiden, heeft IPH geen schenking en zijn we afhankelijk van beurzen. Dit houdt ons concurrerend, maar het maakt ons ook erg overwerkt. Hopelijk vinden we een manier om dit te veranderen.

Net als Upen heb ik onlangs een prestigieuze beurs gekregen van het Department of Biotechnology en Wellcome Trust India Alliance. Dankzij deze beurs konden we een centrum voor onderzoek, opleiding en innovatie opzetten om de ongelijkheden op het gebied van gezondheid in inheemse gemeenschappen in meerdere afgelegen bosgebieden te onderzoeken. We hebben nu een station in het veld waar drie ervaren onderzoekers wonen en zeer ingebed, gemeenschapsgericht werk uitvoeren in nauwe samenwerking met organisaties van de inheemse bevolking. We hopen dat dit anderen zal inspireren tot vergelijkbaar onderzoek, om nog nauwer samen te werken met gemeenschappen.

We vinden het cruciaal om betrokken te blijven bij de lokale situatie, maar ook om deze inzichten mee te nemen naar mondiale fora. Als lid van de Algemene Raad blijf ik verbonden aan het ITG, ik zet me in voor mijn werk in de Alliance of Health Systems Global en we worden steeds vaker gevraagd om advies te geven aan de overheid.

Maar bovenal zullen we getalenteerde jonge mensen kansen blijven bieden om zich te ontwikkelen tot onderzoekers met impact. Dit is de rode draad die ons verbindt, Deva, Upen en mij, en hopelijk ook degenen die ons opvolgen.