Overzicht stories
Impactverhalen

"Ik ben zo'n idealist die is afgestudeerd met het doel voor ogen: 'Daar wil ik werken!'" - dr. Liselotte Hardy

Dr. Liselotte Hardy doctoreerde aan het ITG en werkt sinds 2021 aan het SIMBLE-project. Voor het project ontwikkelt ze diagnostische apparatuur die aangepast is aan de omstandigheden in Afrika. We hadden een gesprek over het project en waarom ze ervoor koos aan het ITG te werken.
Liselotte-Training-CNHU-2
Liselotte_profielfoto_Basimos Dr. Liselotte Hardy

Wat is SIMBLE?

LISELOTTE Met het SIMBLE-project testen we een nieuw systeem voor bloedkweken. Door middel van die bloedkweken kan je bloedstroominfecties opsporen. De projectnaam staat voor ‘simplified blood culture system’. Heel concreet testen we met dit project een nieuw systeem uit dat aangepast is aan de noden in Afrika.

Wat zijn bloedstroominfecties precies? Waarom zijn ze gevaarlijk?

LISELOTTE Een bloedstroominfectie kan op een heel banale manier ontstaan. Bijvoorbeeld omdat via een wondje een bacterie in je bloed terechtkwam. Normaal zal je immuunsysteem de bacterie verwijderen, maar soms loopt het mis en beginnen de bacteriën te vermenigvuldigen. Je krijgt dan een infectie. Zo’n bloedinfectie kan tot sepsis leiden, wat levensbedreigend kan zijn.

Welke rol spelen bloedkweken in de diagnose van bloedstroominfecties?

LISELOTTE Stel dat je hoge koorts hebt en naar het ziekenhuis gaat. Er wordt dan onder andere bloed afgenomen in een bloedkweekflesje. In het flesje zit ook een zogenaamd groeimedium. Het flesje wordt vervolgens in een automaat met de juiste temperatuur geplaatst (lichaamstemperatuur) om de bacteriën te laten groeien. Als bacteriën beginnen te groeien, is er een diagnose van een bloedstroominfectie. Vervolgens moet nog bepaald worden welk microorganisme de infectie veroorzaakt en hoe dit behandeld kan worden.

Bactinsight Blood culture bottle Bloedkweekflesje

Dit systeem werkt goed bij ons, maar het is moeilijk toepasbaar in lage-inkomenslanden.

LISELOTTE Inderdaad. De automaten zijn erg duur in aankoop en om te onderhouden. Als reserveonderdelen nodig zijn, dan kost het bijna evenveel om ze te repareren als om een nieuw exemplaar te kopen. Als het materiaal naar Afrika verscheept moet worden dan zie je dat de prijs maal twee of drie gaat. De producenten staan bovendien niet te springen om naar daar te gaan voor onderhoud.

De toestellen zijn ook niet goed aangepast aan de noden van laboratoria in de tropen. De toestellen kunnen niet goed tegen de hoge vochtigheid en temperatuur. De bloedkweekflesjes moeten op 35 tot 37 graden blijven, maar als de omgevingstemperatuur hoger is en er geen airco beschikbaar is, dan loopt het mis. Als het laboratorium bovendien te stoffig is, dan is de kans groot dat dit stof in de bloedkweekautomaat geraakt en de automaat hierdoor begint te falen.

Bloedkweekflesjes met het vereiste groeimedium hebben bovendien een beperkte houdbaarheidsdatum. Eenmaal ze ter plaatse zijn, gaan ze soms nog maar enkele maanden mee, omdat het zo lang duurt om ze tot daar te krijgen.

Hoe worden dergelijke testen momenteel in Afrika uitgevoerd?

LISELOTTE Ze sporen bloedstroominfectie voornamelijk visueel op, zonder hulp van een automaat. Wij kopen de flesjes aan en verschepen ze naar onze partners in Afrika. Daar steken ze de flesjes in een gewone incubator en controleren dan twee of drie keer per dag of er bacteriële groei is. Dit systeem is trager, want er zijn geen gespecialiseerde machines. Bovendien is het met het blote oog soms moeilijk om de groei te detecteren.

Carine Turbidimeter Carine Kotchare aan het werk in het Boko-ziekenhuis (in de omgeving van Parakou, Benin)

Met het SIMBLE-project proberen jullie hiervoor een oplossing te voorzien?

LISELOTTE We hebben het Bactinsight-systeem ontwikkeld, dat uit twee delen bestaat.

Het eerste deel is een nieuw toestelletje, de ‘turbidimeter’. Het is een eenvoudig doosje met een ledlamp en twee sensoren, waarin het flesje gezet wordt. Het lampje stuurt een lichtstraal door het flesje. De sensoren interpreteren de straal op ‘turbiditeit’ (troebelheid). Hoe troebeler, hoe meer bacteriële groei.

In een tweede stap gebruiken we een lensvrije microscoop, ontwikkeld door onze partners in Grenoble (CEA). Eenmaal de bacteriële groei is vastgesteld, plaatsen we een druppel op een petrischaal. De lensvrije microscoop zit onder het schaaltje en neemt elke 30 minuten een foto. Op die manier kunnen we de bacterie identificeren.

Maar jullie hebben ook nog een belangrijke andere vernieuwing ontwikkeld, namelijk de bloedkweekflesjes.

LISELOTTE De flesjes verschepen is heel duur en gaat heel traag. Tijdens een eerder project hebben we de verschillende commercieel beschikbare groeimedia geanalyseerd om te weten welke het meest geschikt zijn om de bacteriën te kweken die wij het meeste zien in het veld. We hebben het kunnen herleiden naar een heel eenvoudig medium op basis van twee poeders die je samenvoegt.

Jullie hebben ook bekeken hoe de flesjes, het medium en de petrischalen lokaal kunnen geproduceerd worden.

LISELOTTE We hebben een projectpartner in Barcelona die onder andere flesjes produceert. Via hen hebben we een zeecontainer ontwikkeld, waarin we een minifabriekje hebben laten bouwen. Zo hebben we een mobiele productieomgeving die helemaal volgens de huidige normen werkt, waardoor er proper en veilig gewerkt kan worden. Die hebben we verscheept naar Cotonou, waar hij nu gebruikt wordt.

Hervé Kpoton, laboratory technician at CNHU-HKM, inspects a BactInsight blood culture bottle for signs of growth. Hervé Kpoton in het CNHU-HKM-ziekenhuis in Cotonou, Benin

Dit project heeft een impact op antibioticaresistentie. Hoe groot is het probleem in Afrika?

LISELOTTE Als antibiotica onnodig of verkeerd wordt genomen, groeit de resistentie. Bij ons valt dat nog enigszins op te lossen door de behandeling aan te passen op basis van de diagnose. In Afrika moeten ze het vaak doen met wat in de kast ligt, niet elk antibiotica is er beschikbaar of betaalbaar. Door de globalisering geraakt alles uiteraard ook bij ons, ook de kiemen die multiresistent zijn. En dan zitten wij ook met de handen in het haar. De start van een goede en efficiënte behandeling begint met een betere en snellere diagnose. En daar probeert SIMBLE een rol in te spelen.

Hoeveel verschil kan SIMBLE maken?

LISELOTTE We merken nu al dat er meer bewustzijn is. We hebben nu drie studiesites, twee in Benin en een in Burkina. Er komt meer technologie binnen, meer mensen worden getraind in diagnostiek en behandeling, maar er komt ook nieuw onderzoek uit. Op wereldschaal is het project misschien niet zo groot, maar we zien wel heel veel belangstelling en we hopen dat het ook een start kan zijn van meer lokale productie in Afrika en Azië. Onze partner Dissou Affolabi in Cotonou heeft het proces bijvoorbeeld in handen genomen en werkt volledig autonoom. Dat is mooi om te zien en leert ons ook dat wij niet altijd nodig zijn.

Het is het verderzetten van de filosofie van ‘Switching the Poles’, waarbij we een gelijkwaardige uitwisseling nastreven met onze partners in het Zuiden.

LISELOTTE We wilden de studie opstarten in Burkina Faso, maar de overheid legde een reisverbod op. Uiteindelijk hebben we onze partners in Cotonou voorgesteld om hun collega’s in Burkina te trainen. Zij kunnen dat even goed als wij.

AMR week_lab17 Liselotte Hardy in het ITG-laboratorium

Heeft de ontwikkeling van SIMBLE een rechtstreekse impact op patiënten?

LISELOTTE Niet iedereen kan een bloedonderzoek betalen. De kosten worden namelijk meestal doorgerekend aan de patiënten. Dat kunnen we opvangen in de studie. En door de introductie van de studie kunnen meer patiënten een diagnose krijgen. Sinds de start van de studie in Burkina zien we bijvoorbeeld een extreem hoge toename van staalafname. Het aantal positieve diagnoses is meer dan het dubbel dan wat we zouden verwachten. Zo’n stijging zegt ons dat er eigenlijk op het niveau van het ziekenhuis nog meer stalen zouden moeten afgenomen worden. Met lokale productie kan dat tegen een fractie van de huidige prijs.

Hoe wordt het project gefinancierd?

LISELOTTE Door EDCTP. Dat is een Europees-Afrikaanse financiering, waarbij zowel Europese als Afrikaanse landen een duit in het zakje doen. Als je bijdraagt, mag je als land meedoen. We hebben partners in Benin, Burkina Faso, Frankrijk, Spanje en België.

Hoe zijn jullie op het idee gekomen voor het project?

LISELOTTE Ik heb gedoctoreerd aan het ITG bij dr. Tania Crucitti. Eenmaal het project afgelopen was, heb ik een postdoc-positie aangenomen aan de Universiteit Gent, bij de burgerlijk ingenieurs, waar ik enkele jaren werkte aan een chlamydia-sneltest op basis van lab-on-chip-technologie. Maar toen dat project op zijn einde liep, zag ik een opportuniteit om terug naar het ITG te komen om te werken op de Dienst Tropische Bacteriologie.

Op een dag zat ik met professor Jan Jacobs in DR Congo aan de ontbijttafel. We hadden het over de bloedkweken. Jan Jacobs vroeg of ik met mijn achtergrond in fotonica niets kon bedenken om de werkwijzen te verbeteren. En zo ging de bal aan het rollen. Ik ging terug naar mijn ex-collega professor Roel Baets. Hij was heel enthousiast om samen een oplossing te bedenken.

De partners in Grenoble rolden als bij toeval in het project. Hen had ik gecontacteerd voor iets anders. En ik speelde al langer met het idee van lokale productie.

SIMBLE-burkina-faso-website-2-resized Kalifa Ouattara uit Burkina Faso registreert de resultaten van de Turbidimeter tijdens de training voor het SIMBLE-project bij de partners in CNHU-HKM, Benin

Het is dus jouw verdienste van alles samen te brengen?

LISELOTTE Eigenlijk wel, maar natuurlijk niet zonder de hulp van mijn collega’s. Ik schreef het project uit aan het begin van de lockdown, in 2020. Ik zat thuis en dacht zoals zovelen: “Wat ga ik nu doen?” Ik droomde ervan om eens een heel groot project uit te werken, en ben er gewoon aan begonnen. Ik deed dit samen met collega Barbara Barbé, die hierna ook een zeer belangrijke coördinerende rol in het project is blijven spelen. Het was heel fijn dat het dan ook nog gefinancierd kon worden!

Hoe kwam je in de eerste plaats bij het ITG terecht?

LISELOTTE Ik wilde altijd al bij het ITG werken (glimlacht). Ik ben een van die idealisten die afstudeerde met het doel in het achterhoofd: “Daar wil ik werken!”

Vanaf wanneer was dat duidelijk?

LISELOTTE| Ik heb een geadopteerd zusje. Ze komt uit India, en toen ze als driejarige aankwam in België, brachten we haar naar het ITG voor een parasietenonderzoek. Ik was veertien en helemaal onder de indruk. Later studeerde ik biomedische wetenschappen in Diepenbeek. Ik koos Gent voor mijn licentiaatsstudie, met het idee erna een postgraduaat in het ITG te doen. Ik herinner me dat ik bij mijn eerste sollicitatie aan het ITG zei dat ik de wereld wilde verbeteren. Achteraf gezien klinkt dat wel wat naïef, maar ik werkte voordien twee jaar in de farmaceutische industrie en daar zat ik absoluut niet op mijn plaats.

simbl Barbara Barbé, Ovide Gouton en Hervé Kpoton in het CNHU-HKM-ziekenhuis in Cotonou.

Wat is de volgende stap in het SIMBLE-project?

LISELOTTE In een volgende stap zullen we samen met McGill University het bloedkweeksysteem verder ontwikkelen. McGill heeft een goedkope ontwikkeling gemaakt voor antibioticagevoeligheidstesten. Dat vult de twee andere onderdelen van het project mooi aan. We denken ook aan het gebruik van AI tijdens de groei in de turbidimeter, om daar al de bacterie te beginnen identificeren.

Om dus eigenlijk om al verder te staan in de diagnose tijdens de eerste stap?

LISELOTTE Inderdaad … Als dat zou werken, en ik durf het bijna niet uit te spreken, dan is de impact op wereldschaal immens. We zouden dan echt een grote stap vooruit genomen hebben.

En de productie?

LISELOTTE Dissou Affolabi staat lokaal al verder met het opschalen van de productie, maar dat heeft hij in handen. We hebben al een projectaanvraag ingediend om lokale productie uit te breiden naar andere landen, maar het is moeilijk om financiën te vinden voor dit soort projecten, omdat het eerder capaciteitsopbouw is dan wetenschappelijk onderzoek.

Word Healthropist

We nodigen iedereen die onze missie een warm hart toedraagt uit om Healthropist te worden. Een Healthropist is een filantroop met een hart voor gezondheid, iemand die gelooft in de opdracht van het ITG om positieve verandering teweeg te brengen via wetenschap, onderwijs en dienstverlening. Iedereen is welkom. De gedeelde visie van wereldwijde gezondheid staat centraal.

Spread the word! Deel dit artikel op

Meer stories